Woensdag 17 april 2024 (Havasu National Wildlife Refuge)

We hebben weer lekker geslapen. Omdat de zon de hele dag aan de andere kant van het pand staat is het lekker koel in de kamer. Als we er niet zijn zetten we lekker de airco aan en dat is vandaag wel nodig want het wordt uiteindelijk 99 graden Fahrenheit! Oftewel 37,2 graden Celsius. Dat hebben we nog nooit meegemaakt.

We rijden naar Havasu National Wildlife Refuge, want de hele dag in de donkere kamer zitten is ook niet goed voor het humeur. We stoppen diverse keren en genieten van de mooie natuur en het uitzicht op de Colorado River. We zien een roodkopgier op de weg landen en met een slang weer opstijgen. Deze gier hebben we al vele malen zien vliegen. In het Engels heet deze Turkey Vulture. Wij noemen ‘m de vliegende kalkoen.

De tank is bijna leeg dus rijden we terug naar het hotel om te gaan tanken. Na wat snacks en het wassen van broeken en sokken lopen we richting Lake Havasu. We lijken wel gek! Wat een hitte. We dragen beiden een pet en een zonnebril en lopen langzaam. Natuurlijk hebben we water bij ons.

We steken de weg over en komen dan in een park waar we in de schaduw kunnen lopen. Na een paar stappen rennen er 2 road runners (renkoekoeken) voor ons over. Gauw foto’s maken. We horen en zien veel vogels in het park en fotograferen er op los.

Bij het water aangekomen genieten we van de bootjes en honden in het water. Erg gemoedelijk allemaal, maar helaas klinken sommige bootjes als Harley motoren. We lopen richting de London Bridge. Vanwege de warmte moet Agnes regelmatig stoppen in de schaduw. Onder de brug gaan we op een bankje zitten en haalt Jaap 2 lekkere ijsjes. Even afkoelen.

We lopen op ons gemak via de weg terug naar ons hotel. In de Walgreen’s (drogisterij) kopen we snoepjes, chocola en chips en koelen we weer af. Nog een klein stukje, maar met deze hitte lijkt het wel 10 kilometer. Gisterochtend liep Agnes hier nog hard. Niet voor te stellen.

We rusten wat op de kamer en bij het zwembad, want de schoonmaakster is nog niet geweest. ’s Avonds lopen we naar Denny’s en eten daar een steak met frites. We zijn de enige klanten. Waarschijnlijk vanwege de warmte.